Competitie
De KNVB gaat in samenwerking met Engie een hackathon organiseren. Een hackathon is een competitie voor computerprogrammeurs die gaan kijken wie het best een software-oplossing kan bedenken voor een probleem.
Ja, leuk zul je denken, maar wat hebben computerprogrammeurs in hemelsnaam met voetbal te maken? Software komt tegenwoordig bijna overal voor en dus ook bij voetbal. Het probleem dat de hackaton aanpakt is dat spelen van voetbalwedstrijden veel autokilometers vraagt en de vraag is of die autokilometers niet naar beneden kunnen door de voetbalcompetitie anders in te delen.
Goed idee, vind ik! Alleen er is behalve autokilometers, nog een goede reden om de jeugdvoetbalcompetitie anders in te richten en daarom gaat mijn blog van vandaag over de jeugdcompetitie.
Sinds de invoering van de nieuwe spelregels zijn er bij de KNVB Onder 8, 9 en 10 geen uitslagen en standen te vinden. Het idee was dat teams niet meer om kampioenschappen speelden. Alleen in de praktijk werkt dat niet. Er zijn talloze schaduwadministraties in omloop, bijgehouden door ouders en trainer, en bij veel clubs worden Onder 8, 9 of 10-teams nog steeds (schijn)kampioen.
Is dat bijhouden van standen en de focus op het kampioenschap zo erg? Daar is niet iedereen het over eens. De KNVB wil het niet meer, maar blijkbaar vinden sommige ouders en trainers het wel nodig om kampioen te worden. Voor hen dit verhaal:
Noorwegen heeft afgelopen Winterspelen voor een uniek recordaantal van 39 medailles gewonnen, acht meer dan Duitsland, de nummer 2 in het klassement, twee maal zoveel als Nederland en twee medailles meer dan het vorige record van de USA. Om alles in perspectief te zetten, Noorwegen heeft slechs 5,2 miljoen(!) inwoners, 30% van Nederland en 6% van Duitsland.
In Noorwegen is het zo geregeld dat er geen standen worden bijgehouden bij alle jeugdsport tot dertien jaar. Of beide feiten wat met elkaar te maken hebben weet ik niet, maar opvallend is het wel. Zo opvallend dat vele landen nu zich oriënteren op hoe ze jeugdsport in Noorwegen aanpakken.
Voor de mensen die argumenteren dat winnaarsmentaliteit met kampioenschappen gestimuleerd moet worden, dat verhaal kan in ieder geval naar de vuilnisbelt. Het verhaal van Noorwegen suggereert het omgekeerde. Minder kampioenschappen bij de jeugd lijkt meer medailles op te leveren.
Hoewel ik mij realiseer dat het Nederlands Voetbalelftal op de Olympisch Winterspelen niet zoveel te zoeken heeft, is het toch een goed idee om de jeugdcompetitie bij de KNVB zo in te richten dat er geen kampioenschappen meer bestaan. Er zijn dan ook geen schaduwadministraties meer mogelijk zodat ouders of coaches ook wat extra vrije tijd krijgen.
Een competitie zonder standen kan eenvoudig door de competitie als een soort een doorlopende laddercompetitie in te richten waarbij je het indelen in klassen en poules helemaal loslaat.
Hoe werkt dat? Alle teams worden door hun clubs aan het begin van het seizoen, net als nu, ingeschaald op sterkte. Dat kan de KNVB zelf doen op basis van de informatie die zij hebben. Immers ze weten welk speler in welk team speelt en ze weten de historisch resultaten van al die teams en spelers.
De eerste wedstrijd van het seizoen speel je tegen tegenstanders met dezelfde sterkte-inschatting. Vanaf dan wordt op basis van de uitslag van je wedstrijd, positief of negatief, de sterkte van het team bijgesteld. Dik gewonnen betekent de je sterkte een flink stuk omhoog, nipt verloren en je sterkte gaat een beetje naar beneden. Op basis van je nieuwe sterkte krijg je steeds weer nieuwe gelijkwaardige tegenstanders.
Om het voor de clubs organisatorisch werkbaar te houden, krijgt elke team een thuis-uit-schema. Naast jouw niveau en jouw thuis-uit-schema bepaalt natuurlijk de reisafstand je nieuwe tegenstander.
Om te voorkomen dat je de helft van alle mogelijke tegenstanders mist - immers als jij thuis speelt kun je niet tegen anders teams met hetzelfde thuis-uit-schema- is het misschien een idee om een drie- of vierkamp te organiseren. Dat is ook voordeliger voor het aantal autokilometers.
Naast het ontbreken van kampioenschappen zijn er nog meer voordelen. Instromen van nieuwe teams hoeft niet beperkt te worden tot tweemaal per jaar maar kan op elk moment. Iedereen speelt evenveel wedstrijden. En het allerbelangrijkste: je krijgt heel veel leuke gelijkwaardige wedstrijden.
Op 2 februari is de hackathon dus daarom deze blog op 18 januari zodat de programmeurs dit idee er strakjes bij in hacken. En o ja, beste programmeurs, als jullie toch aan het hacken zijn, hack de laddercompetitie dan in alle jeugdcompetities van alle sporten. Want wie weet wint Nederland dan nog wat extra medailles op de Winterspelen?!
Ja, leuk zul je denken, maar wat hebben computerprogrammeurs in hemelsnaam met voetbal te maken? Software komt tegenwoordig bijna overal voor en dus ook bij voetbal. Het probleem dat de hackaton aanpakt is dat spelen van voetbalwedstrijden veel autokilometers vraagt en de vraag is of die autokilometers niet naar beneden kunnen door de voetbalcompetitie anders in te delen.
Goed idee, vind ik! Alleen er is behalve autokilometers, nog een goede reden om de jeugdvoetbalcompetitie anders in te richten en daarom gaat mijn blog van vandaag over de jeugdcompetitie.
Sinds de invoering van de nieuwe spelregels zijn er bij de KNVB Onder 8, 9 en 10 geen uitslagen en standen te vinden. Het idee was dat teams niet meer om kampioenschappen speelden. Alleen in de praktijk werkt dat niet. Er zijn talloze schaduwadministraties in omloop, bijgehouden door ouders en trainer, en bij veel clubs worden Onder 8, 9 of 10-teams nog steeds (schijn)kampioen.
Is dat bijhouden van standen en de focus op het kampioenschap zo erg? Daar is niet iedereen het over eens. De KNVB wil het niet meer, maar blijkbaar vinden sommige ouders en trainers het wel nodig om kampioen te worden. Voor hen dit verhaal:
Noorwegen heeft afgelopen Winterspelen voor een uniek recordaantal van 39 medailles gewonnen, acht meer dan Duitsland, de nummer 2 in het klassement, twee maal zoveel als Nederland en twee medailles meer dan het vorige record van de USA. Om alles in perspectief te zetten, Noorwegen heeft slechs 5,2 miljoen(!) inwoners, 30% van Nederland en 6% van Duitsland.
In Noorwegen is het zo geregeld dat er geen standen worden bijgehouden bij alle jeugdsport tot dertien jaar. Of beide feiten wat met elkaar te maken hebben weet ik niet, maar opvallend is het wel. Zo opvallend dat vele landen nu zich oriënteren op hoe ze jeugdsport in Noorwegen aanpakken.
Voor de mensen die argumenteren dat winnaarsmentaliteit met kampioenschappen gestimuleerd moet worden, dat verhaal kan in ieder geval naar de vuilnisbelt. Het verhaal van Noorwegen suggereert het omgekeerde. Minder kampioenschappen bij de jeugd lijkt meer medailles op te leveren.
Hoewel ik mij realiseer dat het Nederlands Voetbalelftal op de Olympisch Winterspelen niet zoveel te zoeken heeft, is het toch een goed idee om de jeugdcompetitie bij de KNVB zo in te richten dat er geen kampioenschappen meer bestaan. Er zijn dan ook geen schaduwadministraties meer mogelijk zodat ouders of coaches ook wat extra vrije tijd krijgen.
Een competitie zonder standen kan eenvoudig door de competitie als een soort een doorlopende laddercompetitie in te richten waarbij je het indelen in klassen en poules helemaal loslaat.
Hoe werkt dat? Alle teams worden door hun clubs aan het begin van het seizoen, net als nu, ingeschaald op sterkte. Dat kan de KNVB zelf doen op basis van de informatie die zij hebben. Immers ze weten welk speler in welk team speelt en ze weten de historisch resultaten van al die teams en spelers.
De eerste wedstrijd van het seizoen speel je tegen tegenstanders met dezelfde sterkte-inschatting. Vanaf dan wordt op basis van de uitslag van je wedstrijd, positief of negatief, de sterkte van het team bijgesteld. Dik gewonnen betekent de je sterkte een flink stuk omhoog, nipt verloren en je sterkte gaat een beetje naar beneden. Op basis van je nieuwe sterkte krijg je steeds weer nieuwe gelijkwaardige tegenstanders.
Om het voor de clubs organisatorisch werkbaar te houden, krijgt elke team een thuis-uit-schema. Naast jouw niveau en jouw thuis-uit-schema bepaalt natuurlijk de reisafstand je nieuwe tegenstander.
Om te voorkomen dat je de helft van alle mogelijke tegenstanders mist - immers als jij thuis speelt kun je niet tegen anders teams met hetzelfde thuis-uit-schema- is het misschien een idee om een drie- of vierkamp te organiseren. Dat is ook voordeliger voor het aantal autokilometers.
Naast het ontbreken van kampioenschappen zijn er nog meer voordelen. Instromen van nieuwe teams hoeft niet beperkt te worden tot tweemaal per jaar maar kan op elk moment. Iedereen speelt evenveel wedstrijden. En het allerbelangrijkste: je krijgt heel veel leuke gelijkwaardige wedstrijden.
Op 2 februari is de hackathon dus daarom deze blog op 18 januari zodat de programmeurs dit idee er strakjes bij in hacken. En o ja, beste programmeurs, als jullie toch aan het hacken zijn, hack de laddercompetitie dan in alle jeugdcompetities van alle sporten. Want wie weet wint Nederland dan nog wat extra medailles op de Winterspelen?!
Reacties