Voetbaljeukwoorden
Eén van mijn favoriete columns, die van Japke d Bouma in de NRC gaat over jeukwoorden. Ook bij het pupillenvoetbal zijn jeukwoorden te vinden. Als een eerbetoon aan de column van Japke, mijn jeukwoorden-belevenissen in mijn eigen blog.
Voetbaljeukwoorden noem ik ze. De voetballerij staat er bol, om maar vast van start te gaan. Voetballerij. Maar het is geen handballerij of volleyballerij. Maar wel weer sportvisserij en padvinderij. Maar of je in dat rijtje wilt staan? Waar dat gerij vandaan komt?
Ik denk eigenlijk dat voetballer-rij bedoelt wordt. Immers veel van die kleine spelertjes staan op de training altijd in een voetballer-rij, te wachten tot ze aan de beurt zijn. Dat noemde ik eerder al file.
Het voetbaljeukwoordenfestival begon al bij de wedstrijden van de allerkleinsten. Mijn zoontje, toen 6, zat net op voetbal, hobbelde gezellig met een hoop vriendjes achter een bal onder genot van een aantal schreeuwende ouders. "Druk zetten!', klonk het onder andere langs de lijn. Ik heb wel eens gevraagd of mijn zoontje wist wat dat betekende. Hij had géén idee.
Ook kreten als "doordekken", "in de bal komen" werden driftig over de kleine mannetjes en vrouwtjes uitgestort. En heel veel:"Overspeelluh!". Godzijdank zijn kleine spelers meer met de bal bezig dan met ouders. Dus overspelen is sowieso niet aan de orde.
Ik hoop nog altijd dat één van die zesjarige naar de ouders roept: "Pappa, druk zetten is nu niet handig. Als we dat doen, komt de spits van de tegenpartij op de 10 in de bal en zijn we kansloos voor een crosspass vanuit de dekking. Beter kunnen we op tijd omschakelen zodat de 4 door kan dekken op de 7. Dus!"
Ja, ook dat nummertjesgepraat bij voetbaltrainers. Erg grappig. "De zeven loopt voor de vijf en de elf moet opkomen zodat hij ruimte kan maken voor de twee." Als ik voetbal op tv kijk lopen tegenwoordig nog zelden de nummers één tot en met elf in het veld.
Het loopt tegenwoordig door tot 99, en ik zit te wachten totdat iemand 𝚷 op zijn rug krijgt. Hoe die clubs en trainers dat dan doen met al die nummertjes? Verwarring alom lijkt me. Ben ik nu dé zeven of 34? Alleen 14 is natuurlijk gewoon nummer 14.
Mijn team heeft helemaal geen rugnummers. Tot groot verdriet van de spelers want eigenlijk ben je dan geen echte voetballer, vinden ze. Ze willen allemaal heel graag rugnummer negen of tien. Lijkt mij wel leuk met zeven rugnummers tien spelen.
Maar wat natuurlijk het probleem is, is dat die kinderen geen idee hebben waar je moet staan in het veld met allemaal dezelfde rugnummers. Dat snap ik nu ook.
Tenslotte, er zijn ook jeukafkortingen. Ajax is er ooit mee begonnen. TIPS: techniek, inzicht, persoonlijkheid en snelheid moesten de spelers hebben. Als het om kwaliteiten van voetballers gaat, dan gaat alles in afkortingen.
Dus nu heb ik het met de andere trainers over SPITS of TIC of een andere vage afkorting. Ik heb het dan maar over KGV-spelers: Kan Goed Voetballen. Of KNZGV-spelers. Inderdaad.
De eerstvolgende blog komt op 8 januari 2018. Prettige feestdagen!
Voetbaljeukwoorden noem ik ze. De voetballerij staat er bol, om maar vast van start te gaan. Voetballerij. Maar het is geen handballerij of volleyballerij. Maar wel weer sportvisserij en padvinderij. Maar of je in dat rijtje wilt staan? Waar dat gerij vandaan komt?
Ik denk eigenlijk dat voetballer-rij bedoelt wordt. Immers veel van die kleine spelertjes staan op de training altijd in een voetballer-rij, te wachten tot ze aan de beurt zijn. Dat noemde ik eerder al file.
Het voetbaljeukwoordenfestival begon al bij de wedstrijden van de allerkleinsten. Mijn zoontje, toen 6, zat net op voetbal, hobbelde gezellig met een hoop vriendjes achter een bal onder genot van een aantal schreeuwende ouders. "Druk zetten!', klonk het onder andere langs de lijn. Ik heb wel eens gevraagd of mijn zoontje wist wat dat betekende. Hij had géén idee.
Ook kreten als "doordekken", "in de bal komen" werden driftig over de kleine mannetjes en vrouwtjes uitgestort. En heel veel:"Overspeelluh!". Godzijdank zijn kleine spelers meer met de bal bezig dan met ouders. Dus overspelen is sowieso niet aan de orde.
Ik hoop nog altijd dat één van die zesjarige naar de ouders roept: "Pappa, druk zetten is nu niet handig. Als we dat doen, komt de spits van de tegenpartij op de 10 in de bal en zijn we kansloos voor een crosspass vanuit de dekking. Beter kunnen we op tijd omschakelen zodat de 4 door kan dekken op de 7. Dus!"
Ja, ook dat nummertjesgepraat bij voetbaltrainers. Erg grappig. "De zeven loopt voor de vijf en de elf moet opkomen zodat hij ruimte kan maken voor de twee." Als ik voetbal op tv kijk lopen tegenwoordig nog zelden de nummers één tot en met elf in het veld.
Het loopt tegenwoordig door tot 99, en ik zit te wachten totdat iemand 𝚷 op zijn rug krijgt. Hoe die clubs en trainers dat dan doen met al die nummertjes? Verwarring alom lijkt me. Ben ik nu dé zeven of 34? Alleen 14 is natuurlijk gewoon nummer 14.
Mijn team heeft helemaal geen rugnummers. Tot groot verdriet van de spelers want eigenlijk ben je dan geen echte voetballer, vinden ze. Ze willen allemaal heel graag rugnummer negen of tien. Lijkt mij wel leuk met zeven rugnummers tien spelen.
Maar wat natuurlijk het probleem is, is dat die kinderen geen idee hebben waar je moet staan in het veld met allemaal dezelfde rugnummers. Dat snap ik nu ook.
Tenslotte, er zijn ook jeukafkortingen. Ajax is er ooit mee begonnen. TIPS: techniek, inzicht, persoonlijkheid en snelheid moesten de spelers hebben. Als het om kwaliteiten van voetballers gaat, dan gaat alles in afkortingen.
Dus nu heb ik het met de andere trainers over SPITS of TIC of een andere vage afkorting. Ik heb het dan maar over KGV-spelers: Kan Goed Voetballen. Of KNZGV-spelers. Inderdaad.
De eerstvolgende blog komt op 8 januari 2018. Prettige feestdagen!
Reacties