Pubers en nostalgie
Mijn kinderen doen aan sport. Ze doen niet allemaal aan voetbal maar ook aan andere sporten. En de twee oudsten hebben inmiddels puberleeftijd bereikt dus het wachten is op wanneer ze gaan stoppen. Want dat doen heel veel van hun leeftijdsgenoten, zo begrijp ik.
Over het waarom van het stoppen van al die pubers lees je het volgende: Pubers willen liever tijd voor televisie of computer. Ze hebben meer tijd voor hun school nodig. Ze willen tijd voor uitgaan, chillen en andere sociale activiteiten. Ze willen liever een tijd besteden aan baantjes die geld opleveren of de tijd gaat op aan concerten, festivals en andere chillmomenten met hun vrienden. En ze willen heel veel tijd voor hun smartphone.
Kortom de jeugd besteedt liever aan wat anders en niet meer een sport. Bijzonder genoeg hebben al deze activiteiten die voor sport in de plaats komen één ding met elkaar gemeen: ze zijn de laatste veertig jaar enorm veranderd.
Want stel je eens voor dat ze nog steeds je vrienden berichtjes moet sturen met een Nokia 3310 en SMS? Stel dat je nog steeds Pacman moet spelen, of Snake en geen Fortnite of FIFA 19? En dat je op vrijdagavond alleen maar naar dansles kunt of een fuif en er geen festivals zouden zijn als de Zwarte Cross of Lowlands. En wat als pubers nog steeds alleen maar naar drie televisiezenders kunnen kijken en er geen Netflix of Youtube met vloggers was?
Of dat ze nog steeds iedere week naar dezelfde discotheek moeten met een glitterbol en John Travolta en Michael Jackson en Houseparties of Dance-feesten of Famke Louise niet bestonden ?
Zouden al die activiteiten dan zo aantrekkelijk zijn voor pubers of zouden ze daar ook zijn gestopt? Want die activiteiten lijken totaal niet meer op wat pubers in de jaren zeventig of tachtig deden en zijn met de tijd meegegroeid en aangepast aan nieuwe mogelijkheden en wensen.
Zelfs het vakkenvullen wordt binnenkort vernieuwd. En sport?
Bij een zwemwedstrijd kun je een zwembad binnenstappen en, afgezien van de badkleding, vaak niet zien of je in 2018 bent of in 1978. Dat geldt voor veel andere sporten zoals voetbal.
Doordeweeks trainen, een wedstrijd in het weekend, op jawel, altijd op zaterdagmiddag. Je moet een heel seizoen lid zijn, altijd komen en je mag daarbij niet vertellen met wie je in een team wilt spelen of zelfs maar waar in het veld. Kortom jeugdsport is vrijwel hetzelfde als veertig jaar geleden. Dat vinden de nostalgische vijftigers en zestigers prima maar pubers raak je kwijt.
Want waarom moet je inschrijven per seizoen en mag het niet per wedstrijd of per maand? Waarom nog steeds elf tegen elf en geen zeven tegen zeven? Of spelen in toernooivorm met activiteiten eromheen zodat je tegelijk kunt chillen met vrienden? Waarom geen sporten op vrijdagavond of zondag? Of via een datumprikker-achtige-app spelen op het moment wanneer het jou uitkomt? Waarom geen goede deejays op het veld met fatsoenlijke hiphop tijdens een wedstrijd?
Natuurlijk zijn ook sporten die wel vernieuwen of gewoon nieuw zijn. Mijn middelste zoon is ook niet gek en doet aan free-running. Cool met je vrienden wat daken op en af. En kennen jullie Boulderen? Zeemeerminzwemmen? Padel? Zo maar wat nieuwe sporten.
Ik beschreef net snel een paar - waarschijnlijk domme- ideeën voor vernieuwing. De jeugd heeft vast veel betere ideeën. Dus waarom moet je als puber, net als veertig jaar geleden, nog steeds je mond houden en is er niet gewoon een jeugdraad bij de bond of club waarin ze vertellen over hoe je de sport leuker maakt?
Wacht! De KNVB heeft inmiddels een jeugdraad. En met erg goede ideeën! Ideeën die er misschien voor zorgen dat pubers misschien wel blijven sporten?
De directeur van de KNVB wil wel maar clubbestuurders lagen dwars zo las ik. Ik las ook dat de gemiddelde leeftijd van een clubbestuurder 54 is, dus vind je het gek? Die nostalgische vijftig- en zestigjarigen die denken dat Roedimentair iets met wetenschap is, het oudste jeugdteam nog altijd A1 heet en komen niet verder dan elf tegen elf op zondag 14.30 uur. Maar die veranderingen in de traditionele sporten moeten toch een beetje rap komen. Al is het maar omdat mijn kinderen snel puber af en de deur uit zijn.
"Ja, bijna de deur al uit?! Want, man, man, wat gaat de tijd toch snel. Ik weet nog dat ze voor het eerst ..."
Oeps, nu ga ik ook al klinken als een nostalgische vijftiger. Binnenkort mijn blog ook maar aan pubers overlaten?
Reacties