Niet
Ik hoorde het volgende gesprek op het voetbalveld. Valt je iets op?
Coach: "Sander je moet niet steeds voorin blijven hangen. Je moet je niet aan het spel onttrekken als we de bal kwijt zijn en wel mee blijven doen.
Sander binnensmonds: "OK"
- Coach: "En Thiery als je achterin staat en je verovert de bal, heel goed maar niet pingelen als je de bal hebt, dan ben je de bal zo weer kwijt.
Thiery zegt niks.
- Jasper niet in je doel blijven staan als een speler alleen op je afkomt. Je blijft elke keer staan en dan kan de speler zo doorlopen en een hoek uitzoeken.
Jasper: "Ja, ja .."
- En de rest van team, even luisteren niet je koppies laten hangen als we een doelpunt tegen krijgen. Het is niet erg als we een fout maken maar we laten ons daardoor niet uit het veld slaan. We willen niet verliezen vandaag."
Niets? Inderdaad, dat viel mij ook op. Al die niet-s. Het woordje niet wordt gebruikt in bijna alle aanwijzingen.
De coach vertelt wat de spelers niet moeten doen. Er is één probleem, de brein kent het woordje niet niet.
Dat klinkt raar maar ik zal het toelichten. Maar eerst dit onderzoek:
Een onderzoek uit 2010 van de Stanford Graduate School of Business laat zien wat het effect van recensies is op de boekverkoop. Men keek bij het onderzoek naar de recensies in The New York Times van 240 boeken. Positieve recensies zorgde voor een stijging van de verkoop met 32 tot 52 procent.
Als een gevestigde auteur een negatieve recensie kreeg, daalde de verkoop met zo’n vijftien procent. Toen ontdekten de onderzoekers iets verrassends. Als de auteur relatief onbekend was, had een negatieve recensie het tegenovergestelde effect: de verkoop steeg met gemiddeld 45 procent. Een aanzienlijke toename.
Hoe dat kan? Zoals ik als zei, dat heeft te maken met je brein. Wat je brein doet bij een zin als deze: "Denk niet aan een roze olifant" is eerst elementen uit de zin operationeel maken in je brein. De elementen van die zin zijn dan "roze", "denken" en "olifant". Pas daarna gaat het brein de ontkenning uitvoeren. In dit geval is de opdracht "niet denken aan" maar om die opdracht uit te kunnen voeren te denkt je brein dus eerst wél aan een roze olifant. Ergo, dat gaat goed mis!
In alle gevallen waarin er negatieve informatie wordt gegeven met het woordje niet, zoals de coach hierboven, maakt de brein dus bij de eerste stap de (positieve) woorden operationeel. Daarna keert de brein de positieve om in het gevraagde negatieve.
Dus in Sanders brein wordt eerst "voorin hangen" operationeel om vervolgens de "niet" er aan toe te voegen. Tot zover geen probleem.
Alleen je brein onthoudt de eerste stap het allerbeste. De vervolgstap "niet" wordt veel minder goed onthouden en valt zelfs vaak weg. Zeker als het onderwerp onbekend is en er dus weinig aanknopingspunten zijn in je brein. En zeker naarmate de tijd vordert en je moet terugvallen op het langetermijngeheugen. Daarom heeft een bekende schrijver veel meer last van een negatieve recensie dan de onbekende schrijver waar een negatieve recensie zelfs positief uitpakt.
Dit soort mechanismen van het brein wordt op wereldschaal misbruikt in de vorm van nepnieuws, framing en andere manipulaties. Maar laat ik niet negatief afsluiten .... , euh sorry, .... laat ik positief afsluiten:
"Sander, kom terug als we de bal kwijt zijn. Thiery heel goed dat je bal verovert, en dan pass je de bal naar de zijkant. Jasper, als een speler alleen op je afkomt loop je uit en maak het die speler zo moeilijk mogelijk.
En de rest van team, even luisteren, kop op! We doen heel veel dingen goed en mogen daarom best trots met ons hoofd omhoog lopen We gaan nog voor de overwinning."
Kortom de tip voor de coaches van vandaag: vertel dus je spelers niet wat ze niet moeten doen. Hahaha.... je snapt het al ... met deze laatste zin kun je zelf oefenen.
* Namen zijn gefingeerd.
Coach: "Sander je moet niet steeds voorin blijven hangen. Je moet je niet aan het spel onttrekken als we de bal kwijt zijn en wel mee blijven doen.
Sander binnensmonds: "OK"
- Coach: "En Thiery als je achterin staat en je verovert de bal, heel goed maar niet pingelen als je de bal hebt, dan ben je de bal zo weer kwijt.
Thiery zegt niks.
- Jasper niet in je doel blijven staan als een speler alleen op je afkomt. Je blijft elke keer staan en dan kan de speler zo doorlopen en een hoek uitzoeken.
Jasper: "Ja, ja .."
- En de rest van team, even luisteren niet je koppies laten hangen als we een doelpunt tegen krijgen. Het is niet erg als we een fout maken maar we laten ons daardoor niet uit het veld slaan. We willen niet verliezen vandaag."
Niets? Inderdaad, dat viel mij ook op. Al die niet-s. Het woordje niet wordt gebruikt in bijna alle aanwijzingen.
De coach vertelt wat de spelers niet moeten doen. Er is één probleem, de brein kent het woordje niet niet.
Dat klinkt raar maar ik zal het toelichten. Maar eerst dit onderzoek:
Een onderzoek uit 2010 van de Stanford Graduate School of Business laat zien wat het effect van recensies is op de boekverkoop. Men keek bij het onderzoek naar de recensies in The New York Times van 240 boeken. Positieve recensies zorgde voor een stijging van de verkoop met 32 tot 52 procent.
Als een gevestigde auteur een negatieve recensie kreeg, daalde de verkoop met zo’n vijftien procent. Toen ontdekten de onderzoekers iets verrassends. Als de auteur relatief onbekend was, had een negatieve recensie het tegenovergestelde effect: de verkoop steeg met gemiddeld 45 procent. Een aanzienlijke toename.
Hoe dat kan? Zoals ik als zei, dat heeft te maken met je brein. Wat je brein doet bij een zin als deze: "Denk niet aan een roze olifant" is eerst elementen uit de zin operationeel maken in je brein. De elementen van die zin zijn dan "roze", "denken" en "olifant". Pas daarna gaat het brein de ontkenning uitvoeren. In dit geval is de opdracht "niet denken aan" maar om die opdracht uit te kunnen voeren te denkt je brein dus eerst wél aan een roze olifant. Ergo, dat gaat goed mis!
In alle gevallen waarin er negatieve informatie wordt gegeven met het woordje niet, zoals de coach hierboven, maakt de brein dus bij de eerste stap de (positieve) woorden operationeel. Daarna keert de brein de positieve om in het gevraagde negatieve.
Dus in Sanders brein wordt eerst "voorin hangen" operationeel om vervolgens de "niet" er aan toe te voegen. Tot zover geen probleem.
Alleen je brein onthoudt de eerste stap het allerbeste. De vervolgstap "niet" wordt veel minder goed onthouden en valt zelfs vaak weg. Zeker als het onderwerp onbekend is en er dus weinig aanknopingspunten zijn in je brein. En zeker naarmate de tijd vordert en je moet terugvallen op het langetermijngeheugen. Daarom heeft een bekende schrijver veel meer last van een negatieve recensie dan de onbekende schrijver waar een negatieve recensie zelfs positief uitpakt.
Dit soort mechanismen van het brein wordt op wereldschaal misbruikt in de vorm van nepnieuws, framing en andere manipulaties. Maar laat ik niet negatief afsluiten .... , euh sorry, .... laat ik positief afsluiten:
"Sander, kom terug als we de bal kwijt zijn. Thiery heel goed dat je bal verovert, en dan pass je de bal naar de zijkant. Jasper, als een speler alleen op je afkomt loop je uit en maak het die speler zo moeilijk mogelijk.
En de rest van team, even luisteren, kop op! We doen heel veel dingen goed en mogen daarom best trots met ons hoofd omhoog lopen We gaan nog voor de overwinning."
Kortom de tip voor de coaches van vandaag: vertel dus je spelers niet wat ze niet moeten doen. Hahaha.... je snapt het al ... met deze laatste zin kun je zelf oefenen.
* Namen zijn gefingeerd.
Reacties