Vakantie
Het is weer vakantie in carnavalsdeel van Nederland. Dat betekent vaak dat veel kinderen niet komen trainen maar gaan skiën of bij oma logeren. Je houdt dan een klein groepje over op de training. De training niet door laten gaan dan maar?
Dat is natuurlijk een optie. Maar ik vind dat je iets leukers kan doen: de vriendjes- en vriendinnetjestraining.
In de vakantie mogen alle spelers die wel komen trainen vriendjes en vriendinnetjes, broertjes, zusjes of logerende neefjes en nichtjes meenemen. Met een beetje mazzel heb je net zoveel spelers op de training als oorspronkelijk en misschien nog wel meer.
Ik maak bij het begin van de training tweetallen. Elke speler van het team krijgt een vriendjes onder zijn hoede. Ik probeer dat zo goed mogelijk te verdelen en door elkaar te mixen.
De oefeningen die ik tijdens de vakantietraining geef, zijn dezelfde oefeningen als we in de afgelopen weken hebben gedaan. Ze zijn dus herkenbaar voor de spelers van mijn team.
Alle spelers van mijn team krijgen opdracht om hun partner(s) te begeleiden en te vertellen waar ze allemaal op moeten letten. Voordoen mag, aanwijzingen geven mag, kortom ze mogen alle hulp geven die ze maar kunnen bedenken aan hun meetrainende vriendjes.
De grap zit hem natuurlijk in dit:
Mensen die uitleggen aan anderen leren zelf misschien wel het meest. Dit is wat in de literatuur bekend staat als Peer (Assisted) Learning. Er wordt veel onderzoek naar gedaan en de resultaten zijn hoopgevend. Het lijkt een effectieve manier van leren.
En dat is precies wat ik ze laat doen. Door mijn spelers als trainers aan te stellen van hun vriendjes en vriendinnetjes zijn zij eigenlijk degene die het extra goed leren en onthouden. Het leereffect bij het team schiet daarmee omhoog.
Aan het einde van de vakantietraining doen we een partijtje. We mixen we de hele groep en alleen de vriendjes en vriendinnetjes mogen scoren. Succes verzekerd op de vakantietraining.
Reclame gemaakt voor voetbal, een uur plezier gehad en de teamleden extra veel geleerd. Al met al, je kunt de vakantietrainingstijd slechter besteden.
Dat is natuurlijk een optie. Maar ik vind dat je iets leukers kan doen: de vriendjes- en vriendinnetjestraining.
In de vakantie mogen alle spelers die wel komen trainen vriendjes en vriendinnetjes, broertjes, zusjes of logerende neefjes en nichtjes meenemen. Met een beetje mazzel heb je net zoveel spelers op de training als oorspronkelijk en misschien nog wel meer.
Ik maak bij het begin van de training tweetallen. Elke speler van het team krijgt een vriendjes onder zijn hoede. Ik probeer dat zo goed mogelijk te verdelen en door elkaar te mixen.
De oefeningen die ik tijdens de vakantietraining geef, zijn dezelfde oefeningen als we in de afgelopen weken hebben gedaan. Ze zijn dus herkenbaar voor de spelers van mijn team.
Alle spelers van mijn team krijgen opdracht om hun partner(s) te begeleiden en te vertellen waar ze allemaal op moeten letten. Voordoen mag, aanwijzingen geven mag, kortom ze mogen alle hulp geven die ze maar kunnen bedenken aan hun meetrainende vriendjes.
De grap zit hem natuurlijk in dit:
Mensen die uitleggen aan anderen leren zelf misschien wel het meest. Dit is wat in de literatuur bekend staat als Peer (Assisted) Learning. Er wordt veel onderzoek naar gedaan en de resultaten zijn hoopgevend. Het lijkt een effectieve manier van leren.
En dat is precies wat ik ze laat doen. Door mijn spelers als trainers aan te stellen van hun vriendjes en vriendinnetjes zijn zij eigenlijk degene die het extra goed leren en onthouden. Het leereffect bij het team schiet daarmee omhoog.
Aan het einde van de vakantietraining doen we een partijtje. We mixen we de hele groep en alleen de vriendjes en vriendinnetjes mogen scoren. Succes verzekerd op de vakantietraining.
Reclame gemaakt voor voetbal, een uur plezier gehad en de teamleden extra veel geleerd. Al met al, je kunt de vakantietrainingstijd slechter besteden.
Reacties