Valse start

Een nieuw seizoen en toch een nieuwe serie blogs. Er gebeurt teveel in de sportwereld om niet te schrijven. Daarom een nieuwe serie blogs met nieuwe blauwe kleuren en natuurlijk ook nieuw: de prachtige illustraties van tekenaar en illustrator Teije Krijnen.

Nu ik geen voetbalpupillentrainer meer ben en wel kinderen heb, ben ik komend seizoen een ouder langs de lijn. Tenminste ik wel. Ik vind jeugdsport te leuk om niet te kijken.

"Te leuk". Nu ik dat schrijf, realiseer ik me dat het niet altijd klopt. Er zijn jeugdsporten die niet leuk zijn om naar te kijken en nog erger, niet eens leuk zijn om te doen.

Ik neem jullie mee naar november 2013, mijn eerste ouder-langs-de-lijn of in dit geval ouder-langs-de-zwembadrand ervaring.



Mijn oudste zoon heeft eerder zijn zwemdiploma's gehaald, en vindt zwemmen leuk. Bij de plaatselijke zwemclub gaat hij snorkelen in combinatie met waterpolo en wedstrijdzwemmen.

Na een tijd oefenen vind hij het leuk om een echte wedstrijd te zwemmen. Op 16 november in Veenendaal is het zover, zijn eerste 25 meter-wedstrijd voor beginners. Let op de cursivering van het woord beginners.

Die middag zie ik, zittend op de tribune, de meeste deelnemers zenuwachtig naar het startblok lopen. Daar waar ik plezier en enthousiasme verwacht, merk ik vooral angst en zenuwen. Als mijn zoon aan de beurt is, staat hij zelfs te huilen op het startblok. "Wat is er aan de hand?", vraag ik verschrikt aan een mede-toeschouwer. Valse-startangst wordt mij uitgelegd. Ze zijn bang om een valse start te maken.

Dat dit geen onredelijke angst is, blijkt even later. Een meisje springt van de zenuwen twee maal te vroeg van het startblok en mag niet meer zwemmen. Ze wordt ter plekke weggestuurd.

Beginners. Ik herhaal het woord nog maar even voor de zekerheid. Mijn zoon springt in zijn eerste wedstrijd ten minste tweeënhalve seconde te laat van het startblok. "Dat is in ieder geval geen diskwalificatie!", zie je hem denken. Na afloop bekijken we zijn tijd. Geen tijd zo blijkt. Gediskwalificeerd.

Wat?! Het was geen valse start, zoveel was wel duidelijk. Nadat hij zijn allereerste wedstrijdbaantje in twintig seconden had gezwommen, was hij het bad uit geklommen.

Uitklimmen?! "Dat mag dus niet", om Jiskefet te citeren.  In de baan naast hem zwom een jongen 25 meter in ongeveer vijftig seconde. Lekker langzaam want je bent tenslotte niet voor niets beginner. Mijn zoon had die jongen niet gezien en was rustig door zijn baan naar de kant gezwommen. Van hinder was geen sprake. Maar te vroeg eruit klimmen is strafbaar, hinder of niet. Wist mijn zoon veel. Resultaat: diskwalificatie met code AL.



Ik heb even voor u nagezocht. Er zijn maar liefst 86 diskwalificatiecodes. Laat dat even tot u doordringen: je bent acht jaar, je kan net zwemmen, en dan 86 codes .... zesentachtig! Rijden in het verkeer is minder zenuwslopend. Er zijn slechts 72 verbodsborden in het verkeer. Ik bedoel maar.

Mijn uitdaging aan de KNZB: voor alle zwemmers tot en met 12 jaar kan 90% van de codes geschrapt worden. Als ze dat lukt voor seizoen 2019-2020 kom ik persoonlijk een taart afleveren met opschrift "beste jeugdsportinitiatief 2019".

Dan kunnen we gelijk hebben over het inkorten van de eindeloze langdradige zwemwedstrijden, over dat je jongens en meisjes gewoon door elkaar kunt laten zwemmen, over dat je altijd een tijd krijgt ook als je gediskwalificeerd bent, over dat estafettes veel te leuk zijn om maar één keer per jaar te doen en dat je de tijdwaarnemers gewoon kunt afschaffen. Tijdwaarneming kun je door de coaches laten doen, die klokken immers toch wel.

Met deze uitnodiging is mijn blogseizoen van start. Met een valse start weliswaar, maar toch, hopelijk wel leuk. Want dat is waar sport over gaat.

Reacties

Berichten

Wisselen

Tactiek

Winnen

Opstellingen

Voetbaljeukwoorden

Meiden

Elf tips om kampioen te worden

Winnen, nu of later?