Selecteren

Bij onze club is het selecteren voor volgend seizoen binnenkort weer aan de orde. Wie gaan er bijvoorbeeld in de JO9-1 of JO11-1 spelen, is de vraag. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het antwoord vaker belangrijk is voor ouders dan voor jonge spelers.




Twintig jaar geleden hield ik mij ook bezig met selecteren van jonge talenten. Bij de Nederlandse Volleybalschool selecteerden we de beste veertien speelsters van 13 jaar uit de regio. Op dat moment natuurlijk niet bekend, maar uiteindelijk bleken daar toekomstige Nederlands teamspeelsters bij te zitten.

Echter lang niet alle "toekomstig Nederlands team"-speelsters zaten op dat moment in het basisteam, de beste zes van die groep van veertien. De vraag die bij mij opkomt: "Wat als we geen veertien maar slechts zes speelsters zouden hebben geselecteerd?"

Profclubs bij voetbal selecteren inmiddels vijf(!) - jarigen. De kans dat de beste-18-jarige-voetballers van straks nu bij de beste vijf-jarige voetballers zitten lijkt mij nog aanzienlijk veel kleiner. Dus waarom?

Het probleem gaat verder. Elke geselecteerde speler krijgt betere faciliteiten en maakt meer trainingsuren waardoor de kans dat die spelers boven komen drijven veel groter wordt. Op deze manier wordt vooral het eigen gelijk van het selecteren bewezen. Dat dit echt zo werkt bewijst het geboortekwartaaleffect.



Eigen jeugd in het eerste laten spelen, zeggen amateurclubs. Goed plan, maar volgens mij heeft jong selecteren heeft weinig invloed op de samenstelling van het eerste team. Verenigingen in de lagere klassen raken talenten meestal kwijt aan buurtclubs in hogere klassen, of  het talent gaat elders studeren of het stopt.

Verenigingen in hogere klassen "kopen" hun eerste elftalselectie bij elkaar omdat die clubs onvoldoende aantal talenten zelf kunnen faciliteren. Dat komt niet door onkunde maar door statistiek.

Als jeugdspelers toch doorbreken naar het eerste, was het dan echt hét talent bij JO9-1 of JO11-1 of zat hij of zij niet gewoon in JO9-3? Tenslotte, al dat selecteren levert volgens mij geen grote bijdrage aan succesbeleving bij jonge spelers. En dat is toch de motor van de motivatie.

Kortom dom Ajax-je spelen lijkt mij niet handig. Maar wat dan wel? Ik ben inmiddels bij de vraag: "waar is al dat selecteren, zeker op jonge leeftijd, überhaupt goed voor?"

In mijn huidige team zijn de spelers niet allemaal even goed of talentvol. Wat ik merk wat belangrijk voor ze is, is dat ze bij elkaar dezelfde soort sportbeleving zoeken. Gemotiveerd, en ja ze willen graag winnen, maar samen met hun vriendje of vriendinnetje vinden ze minstens even belangrijk.

Omdat dit jaar alle kinderen goed bij elkaar passen hebben we een leuk jaar en goede resultaten. En, niet onbelangrijk, zullen mijn spelers volgend jaar waarschijnlijk allemaal nog voetballen. 



Een vereniging opheffen gebeurt zelden omdat het eerste team slecht presteert maar wel door slecht bestuur of financieel wanbeleid.

Kortom mijn motto is tegenwoordig dat een amateurclub de toekomstige penningmeester en voorzitter van de club moet selecteren. Die ene jongen uit JO9-3 is dan even belangrijk als de JO9-1 speler. Immers ook hij is een potentieel nieuwe voorzitter of penningmeester.

Met andere woorden, leer zoveel mogelijk kinderen goed voetballen en zorg voor veel sportplezier. Dan heeft de club op lange termijn veel tevreden leden die bij de club blijven.

Waar dan de goede vrijwilligers uit voort komen die de club draaiende houden. Dat is mijns inziens het beste selectiebeleid om op lange termijn als club het bestaansrecht te behouden.

Reacties

Berichten

Wisselen

Tactiek

Opstellingen

Winnen

Voetbaljeukwoorden

Meiden

Pupillentaal

Elf tips om kampioen te worden